Często słyszę głosy wątpliwości co do założeń teoretycznych i podstaw działania Analizy Więzi Prenatalnej.
Niestety w społeczeństwie pokutuje wiele mitów na temat dziecka prenatalnego, m.in. nadal prowadzenie dialogu z nienarodzonym dzieckiem często jest traktowane z przymrużeniem oka. Dzieje się to pomimo bardzo wielu badań naukowych nad życiem prenatalnym które jasno wskazują, ze dziecko na etapie prenatalnym jest interaktywne, stale się uczy, zdobywa doświadczenia które będą mu pomocne gdy znajdzie się po drugiej stronie brzucha.
Chciałabym przedstawić Analizę Więzi Prenatalnej z perspektywy bardziej biologicznej, o której na co dzień nie mówi się zbyt wiele.
Rozwój dziecka
Rozwój mózgu dziecka przed urodzeniem rozpoczyna się już w 18. dniu po poczęciu wraz z tworzeniem się cewy nerwowej neuronu, która w ciągu kolejnych sześciu tygodni rozwija się w główne struktury mózgowe móżdżku, wzgórza, zwojów podstawnych i kory mózgowej. Każdego dnia tworzy się około 700 nowych synaptycznych połączeń w mózgu dziecka, które jeszcze się nie urodziło. Tworzą one każdego dnia około 60 milionów nowych neuronalnych sieci. Dziecko rodzi się z ok. 100 miliardami komórek nerwowych. Mózg osoby dorosłej składa się z setek miliardów komórek nerwowych, które z kolei są połączone z tysiącami miliardów synaps. Te ostatnie kierują naszymi procesami poznawczymi, emocjonalnymi i tymi dotyczącymi sterowania zachowaniem. Im więcej synaps posiada mózg człowieka, tym bardziej złożone i zróżnicowane tworzą się neuronowe sieci i o tyle inteligentniej i bardziej kreatywnie może rozwijać się człowiek.
Neurony u dziecka
Tworzenie niezwykle złożonych, połączonych ze sobą nawzajem neuronowych sieci rozpoczyna się już w macicy. Obejmuje to wszystkie poznawcze i psychologiczne procesy, które łączą się w tych sieciach przy pomocy neuroelektrycznych i neurochemicznych aktywności. Genetyczne informacje tworzą podstawę dla tworzenia się systemu nerwowego, ale połączenia neuronalne podlegają też przykładowo negatywnym czynnikom takim jak stres matki, alkohol, narkotyki. Sieć neuronową można zmienić za pomocą pozytywnego wczesnego doświadczenia przywiązania, wprowadzając w ten sposób rozwój osobowości dziecka na pozytywne tory. Obwody neuronowe są niezwykle plastyczne, co oznacza, że mogą łatwo dostosowywać się do nowych warunków. Połączenia synaptyczne stają się wewnętrznymi reprezentacjami, obrazami mentalnymi, głęboko zakorzenionymi w mózgu dziecka. Z każdym nowym obrazem dziecko poszerza swoją wiedzę o świecie poza macicą, a kiedy się rodzi, ma już wiele różnych obrazów mentalnych i połączeń skojarzeniowych. To doświadczenie pomaga dziecku stworzyć pozytywny wewnętrzny obraz matki, który jest związany nie tylko z korą wzrokową, ale także z głosem matki i jej szczególnym zapachem. Ponadto obraz ten jest kształtowany przez ich wspólne doświadczenia. Im więcej pozytywnych wewnętrznych obrazów matka przekazuje swojemu dziecku, tym bardziej wzmacnia się ten rodzaj doświadczenia w mózgu dziecka przedurodzeniowego.
Jak funkcjonuje w związku z tym Analiza Więzi Prenatalnej?
Komunikacja między matką a dzieckiem odbywa się poprzez wymianę obrazów mentalnych i dialogów, a także wizualizacji. Wszystko, co jest przekazywane i mówione dociera do mózgu i ciała dziecka. Ten proces komunikacji jest możliwy dzięki tak zwanym neuronom lustrzanym, które między innymi stanowią neuronową podstawę ludzkiej zdolności do odczuwania emocji i empatii. Po pierwszych sesjach z dzieckiem przepływ informacji i komunikacji między matką a dzieckiem staje się coraz bardziej intensywny, a matka nieustannie rozwija swoją zdolność wyczuwania potrzeb swojego dziecka. W ten sposób zwiększa się u dziecka jego zdolność uczenia się, a aktywność jego mózgu jest intensywnie stymulowana.
Komunikacja przez fale mózgowe
Kolejnym kanałem, przez który matka i dziecko się komunikują, są różne fale mózgowe. Podstawą naszych myśli, emocji i zachowań jest komunikacja między komórkami nerwowymi w naszych mózgach. Fale mózgowe są wywoływane przez zsynchronizowane impulsy elektryczne z ogromnych ilości komórek nerwowych komunikujących się ze sobą. Fale alfa prowadzą do stanów medytacyjnych i ułatwiają wizualizację obrazów mentalnych. Zapewniają również ogólną koordynację umysłową, a także integrację umysłu i ciała. Fale mózgowe Delta występują podczas głębokich stanów medytacji i podczas tych faz snu, w których nie śnimy. Fale te wyłączają zewnętrzne postrzeganie, a także tworzą źródło empatii. Fale mózgowe Theta dominują podczas snu i głębokiej medytacji. Otwierają drogę do nauki i zapisywania wspomnień. Kiedy te fale mózgowe są aktywne, nasze zmysły przekierowują się od świata zewnętrznego i kierowane są na sygnały pochodzące z wewnątrz. W ten sposób wspierana jest zarówno żywa wyobraźnia, jak i intuicja, i możemy otrzymywać informacje, które wykraczają poza naszą normalną świadomość na jawie. I to właśnie dzieje się, gdy kobieta w ciąży jest delikatnie prowadzona do stanu medytacyjnego podczas sesji Analizy Więzi Prenatalnej.
Mózg i pamięć dziecka
Program genetyczny ludzkiego genomu określa strukturalny projekt mózgu. Struktura funkcjonalna mózgu jest jednak przede wszystkim wynikiem interakcji między komórkami dziecka w okresie prenatalnym a organizmem matki i jej metabolizmem. Proces dojrzewania narządów dziecka jest wynikiem dialogu między komórkami płodu i matki. Kobieta w ciąży ma kontakt ze swoim środowiskiem, spożywając niezliczone substancje i przeżywając różne doświadczenia, które są przekazywane płodowi różnymi kanałami. W szczególności sposób, w jaki kobieta w ciąży radzi sobie z sytuacjami stresowymi, wpływa na tworzenie funkcji kontrolnych mózgu prenatalnego, a w rezultacie może zmieniać ekspresję genów dziecka. Najwspanialsza cecha umysłu – mianowicie jego plastyczność – umożliwia nam rozwój umiejętności dostosowania się do zmieniających się warunków środowiskowych. Jak już wspomniano, najwcześniejsze doświadczenia dotyczące przywiązania są przechowywane w neuronach dziecka już w okresie prenatalnym.
Pamięć komórkowa
Jedno z najwybitniejszych odkryć naukowych dotyczy tak zwanej pamięci komórkowej, która odnosi się do pewnego rodzaju pamięci prewerbalnej – do doświadczeń z okresu wewnątrzmacicznego przechowywanych w ciele dziecka prenatalnego, które są przekazywane mu przez matkę w drodze procesów chemicznych i biologicznych. Wszystkie negatywne i pozytywne uczucia matki są przenoszone na dziecko – stres, skutki przemocy wobec niej, depresja, ale także dobre samopoczucie, doświadczenie harmonii i siły. Macierzyńska opieka wpływa na tworzenie się struktur neurologicznych w mózgu dziecka w okresie prenatalnym poprzez uwalnianie endogennych neuroprzekaźników, takich jak endorfiny i oksytocyna, która uważana jest za najsilniejszy hormon wiążący. Wydzielanie oksytocyny jest mechanizmem neurobiologicznym odpowiedzialnym za regulację wielu zachowań społecznych oraz przywiązania. Na przykład wyższe dawki oksytocyny zmniejszają ilość hormonów stresu, poprawiają interakcje społeczne i wspierają pozytywne zachowania związane z przywiązaniem.
Podsumowując, wpływ genów i warunki wewnątrzmaciczne są współzależne, co oznacza, że geny określają, jak intensywnie przeżywamy skutki wszystkich doświadczeń, a doświadczenia z kolei określają, które geny są aktywowane.
Całe doświadczenie uczenia się, a zwłaszcza doświadczenie przywiązania dziecka w okresie prenatalnym, jest najważniejszym warunkiem zdrowego rozwoju mózgu i służy jako model roboczy właściwego zachowania w interakcjach społecznych.
Analiza Więzi Prenatalnej może być uważana za bardzo skuteczny, salutogenny instrument zaprojektowany w celu wspierania zdrowego rozwoju mózgu płodu w ciągu dziewięciu miesięcy życia wewnątrzmacicznego. Wzmacnia ona więź między matką a dzieckiem, poprawiając zdolności kobiet w ciąży do tworzenia więzi. Jest to także metoda profilaktyczna, ponieważ umożliwia dziecku rozwinięcie silnych i skutecznych zdolności radzenia sobie, zdrowych struktur behawioralnych i budowanie odporności psychicznej poprzez tworzenie szerokiej gamy ścieżek neuronowych i połączeń synaptycznych w mózgu.
Bibliografia:
Hüther, G. Moc wewnętrznych obrazów.
Hüther, G. The Compassionate Brain. How Empathy Creates Intelligence.
Hüther, G. Przedurodzeniowe oddziaływania na rozwój mózgu.
Raffai, J., & Hidas, G. Pępowina duszy.
